Πέρασαν σχεδόν δυο μήνες αφότου έλαβα την πρόσκληση για συνεισφορά στην ¨Κλεψύδρα¨ και απάντησα θετικά αλλά δεν πρόλαβα να ΄ρθω να τη γυρίσω για να μετρήσουμε παρέα το χρόνο. Μετρούσα το χρόνο μόνο με ρολόι, ξυπνητήρι και χρονόμετρο για να προλάβω όλα αυτά που προέκυψαν... Η καθημερινότητα όμως ξαναβρήκε το ρυθμό της και θα γυρνάμε την κλεψύδρα άλλοτε να μετράμε πόσος χρόνος μένει για να τελειώσει κάτι, άλλοτε για να αρχίσει και άλλοτε, απλά και μόνο γιατί είναι όμορφο να βλέπεις το νερό να περνάει τη στενωπό της... Εύχομαι ο χρόνος που περνά να αφήνει σε όλους μας περιόδους που απλώς δεν χρειάζεται να τον μετράμε αλλά να τον απολαμβάνουμε!
ΥΓ: Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς μ' ένα ρολόι στη θέση της καρδιάς...